Resul'ün Çıkar Peşinde Koştuğu İftirası

[sansar]

Önde gelenlerin en çok kullandığı taktik

Resul'ü toplumun gözünde küçük düşürmeye çalışmaktır. Resul'ün savunduklarında samimi olmadığını

aslında kendi çıkarları için böyle bir tebliğ işine giriştiğini iddia ederler. iddialarına göre

Resul

dini kendi çıkarları için bir alet olarak kullanmaktadır. Bu iftiraya göre

Resul'ün insanlardan itaat istemesinin ardında

"iktidar hırsı" yatar.
Örneğin

Firavun ve önde gelen çevresi

Hz. Musa'nın insanları Allah'ın dinine davet etmeyi değil

"yeryüzüne büyüklüğe" ulaşmayı istediğini iddia etmişlerdir:
"Onlar: (Musa ve Harun'a) 'Siz ikiniz

bizi atalarımızı üzerinde bulduğumuz (yol)dan çevirmek ve yeryüzünde büyüklük sizin olsun diye mi bize geldiniz? Biz

sizin ikinize inanacak değiliz' dediler." (Yunus: 10/78)
Aynı suçlama Hz. Nuh'a da yapılmıştır:
"Andolsun

biz Nuh'u kendi kavmine (elçi olarak) gönderdik. Böylece kavmine dedi ki: 'Ey Kavmim

Allah'a kulluk edin. Onun dışında sizin başka ilahınız yoktur

yine de sakınmayacak mısınız?' Bunun üzerine

kavminden inkara sapmış önde gelenler dediler ki: 'Bu

sizin benzeriniz olan bir beşerden başkası değildir. Size karşı üstünlük elde etmek istiyor. Eğer Allah (öne sürdüklerini) dilemiş olsaydı

muhakkak melekler indirirdi. Hem biz geçmiş atalarımızdan da bunu işitmiş değiliz'." (Müminun: 23/23-24)
Bu ayetler göstermektedir ki

inkarcılar Resulleri de kendileri gibi basit insanlar zannetmektedirler. Hz. Musa ve başka tüm Resuller

insanları kendilerine itaate çağırmaktadırlar; ama onlardan Allah rızası için kendilerine itaat etmelerini istemektedir. Yoksa istenen kişisel bir itaat değildir. Resul de

ona iman edip itaat edenler de Allah'ın kullarıdırlar. Dolayısıyla Resul

insanları kendine itaat etmeye davet ederken

gerçekte Allah'a kul olmaya davet etmektedir. Aksi takdirde kendi şahsına itaat istemiş olurdu ki

bu kendisine kulluk edilmesini istemesi anlamına gelir. Ve Kur’an'ın bildirdiğine göre

hiç bir Resul için böyle bir şey sözkonusu değildir:

"Beşerden hiç kimsenin

Allah kendisine Kitabı

hükmü ve peygamberliği verdikten

sonra insanlara: 'Allah'ı bırakıp bana kulluk edin' deme (hakkı ve yetki)si yoktur. Fakat o

'Öğrettiğiniz ve ders verdiğiniz Kitaba göre Rabbaniler olunuz' (deme görevindedir.) O

melekleri ve peygamberleri Rabler edinmenizi emretmez. Siz

müslüman olduktan sonra

size küfrü mü emredecek?" (Ali İmran: 3/79-80)
Oysa buna karşılık

az önce gördüğümüz gibi

Firavun ve benzeri önde gelen inkarcılar ilah (Rab) oldukları iddiasındadırlar. İşte bu inkarcılar

Resulle karşılaştıklarında

onun da aynı kendileri gibi Rablik iddiasında bulunarak insanları kendisine tabi kılmaya çalıştığını zannederler. Onların gözünde Resul

kendi düzenlerini yıkmaya çalışan bir "rakip"tir.