VERİ YOLLARI (BUS)
Veri Yolları (BUS)
Ana kart üzerindeki bileşenlerin birbirleriyle etkileşimde bulunmasını sağlarlar. Veri
yolları geliştirilme sırası ile ISA (Industry Standard Architecture), PCI (Peripheral
Componet Interconnect) , AGP (Advanced Graphics Port) ve PCIe (Peripheral Componet Interconnect Express)’dir. Bu veri yolları, aynı zamanda bu yolları ile uyumlu çalışan ek donanım kartlarına slotlar ile bağlanabilir. Böylece veri yolunu kullanarak ek donanım birimi ile iletişim sağlanır.
Veri yolları ile sadece veriler taşınmaz. Bu yollar aynı zamanda kontrol sinyallerini ve
adres bilgilerini de taşır.Kontrol sinyalleri ile donanım birimlerinin çalışmaları
düzenlenirken adres bilgileri ile donanım biriminin kullandığı verilere ulaşım yolu
tanımlanmış olur.
ISA veri yolu kullanımı tamamen terk edilmiştir.Yeni üretilen ek donanım birimleri
PCI veri yolunu destekleyecek şekilde üretilmektedir.Ekran kartları için kullanılan AGP veri
yolu ise yerini daha hızlı veri akışı sağlayan PCIe veri yoluna bırakmaktadır.
SCSI(Small Computer System Interface): Birçok farklı donanım birimini(yazıcı, cd-rom, sabit disk, tarayıcı… ) destekleyen, 20 yılı aşkındır bilgisayar dünyasında kullanılan ve aynı veriyoluna birçok donanım biriminin bağlanmasına imkan veren bir veriyolu yapısıdır. SCSI bugün hala genel geçer bir standarda oturmamıştır. Sistemden sisteme, konektörü, kablosu, veri yolu genişliği, arayüzü ve hızı değişmektedir. Uzun süredir kullanılan SCSI yapısı tarihsel gelişimi açısından hız, bit genişliği ve aynı hatta desteklenen donanım sayısı ile çeşitli tiplere sahiptir. Bir bilgisayara SCSI arayüzünü destekleyen bir donanım takmak için SCSI kartlar(adaptör) takılması gerekmektedir. Bazı anakartlar üzerinde SCSI yapısı onboard olarak bulunabilmektedir.
SCSI veriyoluna bağlanan her bir donanımın tekil bir numarası(ID) olması gerekmektedir. Ana başlıklar halinde SCSI tipleri aşağıda açıklanmışlardır.
SCSI-1: Desteklenen donanım sayısı 8, veriyolu hızı 5Mhz ve veriyolu genişliği 8 bittir.
SCSI-2: Wide, Fast, Fast/Wide olarak üç çeşidi vardır. Wide çeşidi 16 bit genişlik, 5Mhz hızda ve 16 donanım desteklerken, Fast, 8 bit genişlik, 10 Mhz hızda ve 8 donanım desteklemektedir. Fast/Wide tipi ise 16 bit genişlik, 10Mhz hızda ve 16 donanım desteklemektedir.
SCSI-3: Ultra/1/2/3 ve bunların wide versiyonlarını içine alan çeşitleri vardır. Burada maksimum veri yolu genişliği 16, veriyolu hızı 80Mhz ve desteklenen donanım sayısı 16 dır.
SCSI yapıları önceleri paralel çalışırken onun seri olarak çalışan tipleri geliştirilmiştir. Seri olanlar komutlarla çalışmakta ve bant genişliği 3Gbite kadar çıkabilmektedir. Desteklenen donanım sayısı ise 128 adettir. SCSI sürücüleri her iki uçta da sonlandırıcıya ihtiyaç duyarlar.
PCMCIA veya PC Card (Personal Computer Memory Card International Association):Dizüstü bilgisayarlarda kullanılan genişleme yuvalarının bağlandığı veriyoludur. Dizüstü bilgisayarlarda genişleme yuvaları dışarıdan çıkarılıp takılacak şekilde tasarlanmıştır. Dizüstü bilgisayarlara donanım eklemek için kullanılan genişleme yuvalarıdır. 31-1067 Mbit bant genişliğine sahiptir.
PnP özelliğine sahip bu veriyoluna uyumlu donanım birimleri, masaüstü bilgisayarlarda da PCMCIA genişleme kartı ile kullanılabilir. Bu kart aşağıda gösterilmiştir.
PCMCIA veriyolu yapısı 4 adet farklı standarda PnP özelliğe sahiptir.
Tip I: 3.3 mm kalınlıkta, 16 bit veri uzunluğuna sahip ve 68 pinli yapıdır. Daha çok bellekler(RAM) için kullanılır.
Tip II: 5.4 mm kalınlığa, 16-32 bit veri uzunluğuna ve TipI ile aynı fiziksel özelliklere sahiptir. Ethernet kartı, modem gibi donanım birimleri bu yapıyı kullanır.
Tip III: 10.5mm kalınlığa ve 16-32 bit veri uzunluğuna sahiptir. TipI ve II ile uyumludur. Taşınabilir diskler bu yapıyı kullanırlar.
Tip IV: Toshiba tarafından geliştirilmiş ve henüz yaygın olmayan 16mm kalınlığa sahip yapıdır.
ISA (Industry Standard Architecture)
ISA 1981 yılında, IBM PC’lerinde 8-bit’lik bir sistem olarak ortaya çıkmış ve 1983 yılında XT veri yolu mimarisi olarak genişletilmiştir.16-bit standardı 1984 yılında tanıtılmıştır. Çevre kartlarını ana karta bağlamak üzere tasarlanmış olan bu protokol, her ne kadar, ana belleğin sadece ilk 16MB’I doğrudan erişime tahsis edilmişse de, veri yolu idaresi imkanı da sağlamaktadır. 8-bit veri yolu 4.77 MHz’de çalışırken, 16-bit veri yolu 8 MHz’de çalışmaktaydı. 16 adet veri aktarım bitine sahip bu veri yolunun sadece ilk bölümü kullanıldığında 8 bit olarak çalışabilmektedir. Teorik olarak saniyede 8 Megabit transfer yapabilmektedir. Pratikteyse en fazla 1 ya da 2 Megabit hızında çalışabilmektedir. İlk tak-çalıştır(plug-play) standardı 1993 yılında ISA slot üzerinde çalışan kartlar için geliştirilmiştir. Bu veri yolu her seferde 16 bit veri transfer edebildiği için sistemde beklemeye neden olmaktadır.
Resim 1.5: ISA veri yolu
1987 yılında IBM, PC mimarisinde ve PC piyasasında kontrolü tekrar ele geçirme çabasıyla, ISA veri yolunu, kendilerinin uygun gördüğü Mikro Kanal Mimarisi (MCA) ile değiştirme girişiminde bulunmuştur. Sistem, ISA’dan çok daha ileriydi ve bilgisayar üreticileri Genişletilmiş Sanayi Standardı Mimarisi (EISA) ve daha sonra da VESA Yerel Veri yolu (VLB) ile cevap vermiştir. Aslında, VLB, başlangıçta MCA için öngörülen bazı parçaları kullanıyordu, çünkü komponent üreticileri zaten üretebilecek durumdaydı. İkisi de ISA standardının uyumlu uzantılarıydı.
PCI yuvaları, ISA’yı ana karttan doğrudan ezip çıkaran ilk fiziksel olarak uyumlu genişleme portlarıydı. Başlangıçta ana kartlar büyük ölçüde ISA idi ve az sayıda PCI yuvası içeriyordu. 1990’ın ortalarında, iki yuva türü kabaca dengelenmişti ve ISA yuvaları kısa sürede, tüketici sistemlerinde azınlık haline gelmişti. Microsoft’un PC 97 spesifikasyonu, ISA yuvalarının tamamen kaldırılmasını tavsiye etmişti, ama sistem mimarisi yine de, bir takım artık yollarla dahili olarak disket sürücüsü, seri portlar, vb halletmek için ISA’nın var olmasını gerektiriyordu. ISA yuvaları bir kaç yıl daha kaldı ve hatta, bir Hızlandırılmış Grafik Portunun (AGP) merkezi işlem ünitesinin, bir dizi PCI yuvasının ve sona doğru bir iki ISA yuvasının yanında oturduğu sistemleri bile görmek mümkündü.
8-bit ISA (XT veri yolu mimarisi)
XT veri yolu mimarisi 1980’lerde, IBM PC ve IBM PC XT’lerde Intel 8086 ve Intel 8088 sistemleri tarafından kullanılan sekiz bitlik ISA veri yoludur. XT veri yolunun dört DMA kanalı vardır, bunların üç tanesi genişleme yuvalarına çıkarılmıştır. Bu üç taneden iki tanesi normal olarak, makine fonksiyonlarına tahsis edilmektedir.
16-bit ISA (AT veri yolu mimarisi)
AT veri yolu mimarisi, IBM PC/AT/’larda Intel 8086 tarafından kullanılan 16-bit’lik bir veri
yoludur.
MCA
1987 yılında Micro Channel Architecture adıyla piyasaya sürüldü. IBM
tarafından lisansı alındığı için IBM dışındaki bilgisayarlarda kullanılamadı.
32 bit genişliğinde veri aktarımına imkan sağlıyordu. 40 MBps hızında çalışabiliyordu.
Saat frekansı olarak da 10.33 MHz hızına ulaşıyordu. Bu bus yolunu kullanan çok
fazla kart geliştirilmedi. Zamanına göre ilerici bir gelişme olmasına rağmen
yaygınlaşmadı.
EISA
1988-89 arasında geliştirildi. Bu veri yolu için ortaklık kuran 9 farklı firma
(AST, Compaq, Epson, Hewlett-Packard, NEC, Olivetti, Tandy, Wyse ve Zenith) tarafından geliştirildi.Amacı IBM’in MCA’sına cevap vermekti. EISA 32 bit genişliğinde 8 MHz hızında çalışabilen bir bus veri yoluydu. MCA gibi çok fazla yaygınlaşamadı. EISA kartlar Isa’yla uyumlu olduklarından dolayı Isa kartlar EISA slotlara yerleştirilebiliyordu. EISA slotlar halen sunucu tipi bilgisayarlarda kullanılıyor.
VESA LOCAL BUS
Kısaca VLB olarak da adlandırılmaktadır. VLB’ler basit ve ucuz bir bus veri yolu olarak tasarlanmışlardır. 486 anakartlar da yaygınca kullanıldılar. 33 MHz hızında çalışabilmekte olmaları VLB’leri diğer bir özelliğidir. Vesa yaklaşık 120 farklı üretici tarafından geliştirilmiştir.
Çoğunlukla ekran kartları için kullanılmıştır. Ancak bu veri yolu bazı kartlarla uyum sorunları yaşadığından çok fazla rağbet görmemiştir.
PCI (Peripheral Component Interconnect)
Intel‘in PCI üzerindeki çalışmaları 1990 yılında başlamıştır. Sadece bileşen seviyesi spesifikasyonları içeren ve VESA yerel veriyoluna (VESA Local Bus=VLB) benzeyen PCI 1.0, 22 Haziran 1992 tarihinde yayınlandı. Daha sonra, ana kart yuvası ve bağlantı standartlarını da ilk defa belirleyerek yerel veriyolu görünümünden çıkıp işlemci tasarımlarından bağımsız hale gelen PCI 2.0, 30 Mayıs 1993 tarihinde piyasaya sürüldü.
Üst-uç sunucularda MCA ve EISA yerine PCI, sunucu genişleme veriyolu olarak kısa sürede kullanıma sunuldu. PCI veri yolunun, genel kullanıma yönelik PC’lerde VESA yerel veriyolunun yerini alması daha yavaş gerçekleşti ve PCI,1994 sonuna kadar ikinci nesil Pentium PC’lerde kayda değer bir piyasa atılımı gerçekleştiremedi. 1996 yılına kadar PCI veriyolunun 486 makinelerine bile uyarlanmasıyla VLB nesli nerdeyse tamamen tükendi.
66 MHz 3.3 V standartı, 133MHz PCI-X ve PCI sinyallerinin diğer biçim katsayısılarınauyarlanması gibi bir dizi değişiklikler, PCI veriyoluna yeni özellikler ve performans artışı getirdi. 2004 yılında tanıtılan seri PCI-e standartı ile geleneksel PCI’ın sonunun yaklaştığı söylenebilir.Intel tarafından geliştirilen yerel veriyolu standartıdır.PCI günümüz masaüstü bilgisayarlarında kullanılan en yüksek performansa sahip yol sistemidir. Anakartınızda PCI yuvaları beyaz renktedir. PCI slotları LAN, SCSI, USB ve diğer kartları desteklemektedir. PCI veri yollarının hızı 20 ile 33 MHZ arasındadır. PCI veri yolu şu an günümüz PC’lerin hepsinde bulunmaktadır. Bunun dışında ayrıca Power PC tabanlı bilgisayarlarda
kullanılmaktadır. PC’ler 32 bitlik ve 64 bitlik versiyonları ile piyasada bulunmaktadır.
PCI Kartları
PCI spesifikasyonları iki farklı kart uzunluğu tanımlar. Tam boyutlu PCI kartının biçim katsayısı 312 milimetre uzunluğundadır; kısa PCI kartları 119 ve 167 milimetre arasındadır ve yer sorunu olan daha küçük yuvalara uyumludur. Büyük PCI gibi küçük PCI da yüksek bant genişliği gerektiren cihazların kullanabilmesi için dinamik olarak konfigüre edilebilir yüksek performanslı bir G/Ç veriyoludur.
Çoğu PCI kartları yarım boyutlu veya daha küçüktür.
PCI Protokolü
PCI 124-bacaklı bağlantı ile bir defada 32-bit iletim yapabilir (fazladan bacaklar güç ve topraklamadır) ve daha genişletilmiş uygulamalarda 188-bacaklı bağlantı ile 64-bit iletim yapabilir. PCI tüm aktif hatlarını hem adres hem de veri iletimi için kullanır. Bir saat çevriminde adresi; bir sonraki çevrimde veriyi iletir. Veri dizisinin iletimi, ilk saat çevriminde adres; birbirini takip eden saat cevrimlerinde sadece verilerin iletimi ile gerçekleşir.
Konfigürasyon
PCI cihazları tak çalıştır özelliğine sahiptir. Sistem donanım yazılımı (firmware) her bir cihazın PCI Konfigürasyon Alanını inceler ve ilgili kaynakları tahsis eder. Her bir cihaz 6 bellek alanı veya G/Ç bağlantısı taleb edebilir. Ayrıca çalıştırılabilir x86 veya PA-RISC kodlarını, Açık Bellenim (Open Firmware) veya EFI sürücüsü içeren ROM seçeneğide olabilir.
Kesmeler, kart üzerindeki atlanımların ISA cihazlarındaki gibi ayarlanmasından ziyade bellenim tarafından kartlara atanır. PCI cihazları seviye tetiklemeli kesmelere sahip olması gerektiğinden kesme rakamlarını paylaşabilirler. Bu duruma rağmen sistem yazılımı performansı arttırmak için her bir cihaza farklı kesme rakamı verecektir.
PCI Veriyolu Spesifikasyonları
- Senkron iletim yapan 33.33 MHz saat hızı
- en fazla saniyede 133MB veri iletim oranı
- 32-bit veya 64-bit veriyolu genişliği
- 32-bit adresleme alanı (4GB)
- 16-bit bağlantı alanı
- 256 byte konfigürasyon alanı
- 3.3 veya 5 Volt
- reflected-wave switching
- PCI Çeşitleri
- PCI 2.2 66MHz iletim hızını destekler.(3.3 volt sinyalleme gerektirir)(en fazla iletim hızı 533 MB/s)
- PCI-X protokolü değiştirir ve iletim hızını 133 MHz yapar. (maksimum iletim hızı 1066 MB/s)
- PCI-X 2.0 266MHz hızındadır (maksimum iletim 2133 MB/s de gerçekleşir), konfigürasyon alanı 4096 byte’a çıkmıştır. 16-bit veriyolu varyantına sahiptir ve 1.5 Volt sinyallemeye izin verir.
- Mini PCI dizüstü bilgisayarlar için tasarlanmış yeni bir biçim katsayısıdır.
- Cardbus, 32-bit, 33MHz PCI için PCMCIA biçim katsayısıdır
- Compact PCI, PCI arkaplan genişleme yuvalarına takılabilen Eurocard boyutlu modüllerdir.
- PCI Express, 8 GB/s hızlarına ulaşabilen yeni nesil PCI veriyolu türü.
- PCI (Peripheral Component Interconnet) Slot:
PCI veri yolu Intel tarafından geliştirildi. Fakat sadece Intel’in üretmiş olduğu mikroişlemcilerlede değil, tüm işlemcilerle uyumludur ve anakartlarda mutlaka bulunması gereken bir standart haline gelmiştir. Anakartlar üzerinde genellikle 1 ile 6 arasında sayıları değişen PCI slotları bulunur.32bit veri yolu kapasitesine sahip PCI 33Mhz hızında çalışır. PCI veri yolu işletim sistemlerinin otomatik olarak donanımı algılayarak yüklediği tak& çalıştır özelliğini destekleyen ilk veri yoludur.PCI veri yolu ses kartında ekran kartına kadar geniş bir yelpazede donanım birimlerinin kullandığı veri yoludur. Sadece grafik kartları AGP veri yoluna takılır.
PCI Express
PCI Express PCI veri yolunda kullanılan paralel veri iletimi mimarisinin yerine seri
çalışan ve noktadan noktaya iletişim mimarisini kullanan bir teknoloji getiriyor. İki PCIe
aygıtı bir linkle bağlanıyor ve her bir link, bir ve birden fazla yollar meydana getiriyor.
Meydana gelen her yol da iki adet düşük-voltaj değerine sahip oluyor. Bu voltaj diferansiyeli
de karşıt yönlerde saniyede 2.5Gb veri taşıyabilen bir sinyal çiftini oluşturuyor. Çiftlerden
biri gönderme (transmitting) işini yaparken, diğeri de alma (receiving) işini yapıyor. Bant
genişliğini daha da artırmak içinse, oluşturulan yolların birden fazlası paralel bir şekilde (x1,
x2, x4, x8, x12, x16 veya x32 yol) iki PCIe aygıtı arasına yerleştirilip her bir yolun ayrı ayrı
sahip olduğu bant genişliğinin birleştirilmesi yoluna gidiliyor. İşte örneğin grafik kartları için
kullanılan PCI Express x16 veri yolunun anlamı, “16 adet paralel yolun birleştirilerek” bu
yolun sağlanması demek. Tahmin edebileceğiniz gibi sistemde en fazla bant genişliğine
ihtiyaç duyan veri yolu, grafik kartlarının kullanmak zorunda oldukları veri yolları. Bu
önceden AGP iken, şimdi PCI Express x16 hâline gelmiş. Bu da her yönde saniyede 4Gb’lik
bir veri akışı demek. Yakın bir gelecekte linklerin sahip olduğu sinyal oranının artırılarak ya
da yan yana daha fazla yol konarak daha fazla bant genişliğinin elde edilmesi düşünülüyor. PCI Express, gerekli olan veriyolunu sağlamak için ne kadar bağlantı (veya hat – lane) gerekiyorsa uç uca ekleme mantığıyla çalışır.
PCIExpress 2.0
PCI Express 2.0, çoğu kullanıcının özellikle ekran kartlarıyla tanıdığı (ama diğer genişleme kartları için de kullanılabilen) bilgisayar genişleme kartı arabirimi çeşidi olan PCIe spesifikasyonunun 2. sürümüdür. 2007 yılında temel spesifikasyonu yayınlanan sürümün, öncülüne göre getirdiği en belirgin özellik ikiye katlanmış transfer hızlarıdır. PCIe 1.1’de hat başına hız 250 MB/s olarak verilirken, PCIe 2.0 bunu 500 MB/s düzeyine çıkartır. Böylece ekran kartları için kullanılan PCIe x16 bağlantılarında PCIe 1.1 toplam 4000 MB/s, PCIe 2.0 ise 8000 MB/s verir.
PCIe aktarım hızlarında telaffuz edilen rakamları biraz açalım. Normalde PCIe 1.1 için “2.5 Giga-Transfers/second” denir. Bu değer saniyede aktarılan bit sayısıdır. Normal koşullar altında kaç MB aktarıldığını görmek için bit sayısını sekize bölmeliydik, ancak PCIe 8b/10b adı verilen bir kodlamayı kullanır. Yani PCIe’nin fiziksel iletim katmanında her byte, teknik nedenlerle 10 bitlik gruplar halinde iletilir. 8b/10b kodlamasından ka
PCIe’nin diğer yenilikleri arasında dinamik bağlantı hızı yönetimi, bağlantı bant genişliği notifikasyonu gibi özelliklerin yanında, güç sınırı tanımlama olanağı da bulunuyor. Bu sonuncusu ile daha yüksek güç ihtiyacı olan kartlar için kart yuvasının güç limiti düzenlenebiliyorynaklanan %20’lik farkı hesaba kattığımızda, iletilebilecek en yüksek ham veri miktarını hat başına 250 MB/s olarak buluruz. PCIe 2.0 için de hat başına 500 MB/s sayısını elde ederiz.
PCIe 2.0, PCIe 1.1 ile geriye doğru uyumlu olacak şekilde tasarlanıyor; yani PCIe 2.0 destekli bir yonga üzerine kurulu anakart satın aldığınızda, eski PCIe 1.1 ekran kartınız yeni anakartınızda çalışmaya devam edecek.
Ekleme: Geriye uyumluluğu biraz daha açalım
- PCIe 1.1 ekran kartıyla PCIe 2.0 yuvalı anakart: Çalışacak, ancak bir tanesi PCIe 1.1 olduğu için, ara bağlantı PCIe 1.1 hızında olacak.
- PCIe 2.0 ekran kartıyla PCIe 1.1 yuvalı anakart: Yeni alacağınız PCIe 2.0 ekran kartı, eski anakartınızla çalışacak, ancak aynı şekilde bir tanesi PCIe 1.1 olduğundan, ara bağlantı yine PCIe 1.1 hızında olacak.
- PCIe 2.0 ekran kartıyla PCIe 2.0 yuvalı anakart: Ancak bu durumda PCIe 2.0 hızlarında çalışmak mümkün olacak.
AGP (Accelerated Graphics Port)
AGP slotu ilk defa Socket 7 Pentium ve Slot 1 Pentium II işlemcilere dayanan ve x86 ile uyuşabilen sistem kartları üzerinde ortaya çıktı. Intel AGP destekli i440LX Slot 1 yongayı (chipset) 1997 Ekim ortalarında üretti ve bütün sistem kartı üretici firmalar çok sayıda ürünle onu takip ettiler. Bu yonga 8 Aralık 2000 tarihinde Intel tarafından durduruldu. Intel’in 430TX Socket 7 teklifine karşı, i440LX yonga iyi kurulmuş PIIX4 güney köprüsünü, içermektedir. İlk AGP’yi destekleyen Socket 7 yongalar; VIA Apollo VP3, SiS 5591/5592’dir. ALI Aladdin V. FIC ilk Socket 7 AGP sistem kartını Kasım 1997’de, VIA Apollo VP3 yonga tabanlı olan FIC PA-2012 olarak göstermiştir. Bunu çok hızlı bir şekilde VIA VP3 yonga tabanlı olanEpoxP55-VP3 takip etmiştir ve piyasaya sürülmüştür. İlk Agp destekli video yongaları, Rendition Vérité V2200, 3dfx Voodoo Banshee, NRIVA 128, 3Dlabs PERMEDIA 2, Intel i740, ATI Rage series, Matrox Millennium II, and S3 ViRGE GX/2 içermekteydi. Eski bazı AGP kartları, basitçe AGP ile köprülenebilen PCI benzeri grafik işlemcileri kullandılar. Voodoo Banshee, Vérité V2200, Millennium II, and S3 ViRGE GX/2 bu tip kartlara örnek olarak gösterilebilir Microsoft ilk AGP desteğini Windows 95 OEM Service Release 2 ile tanıttı. Yamayı uyguladıktan sonra, Windows 95 sistemi, Windows 95 version 4.00.900 B. Haline gelmiş oldu. İlk AGP desteği alan Windows NT tabanlı işletim sistemi, Windows bunu 1997 yılında ilk olarak tanıttığında Windows NT 4.0 Service Pack 3’tü. Linux’ün geliştirilmiş hızlı bilgi transferi için AGP desteği 1999 yılında AGPgart kernel modülün geliştirlmesiyle eklenmiştir.
Accelerated Graphics Port (hızlandırılmış grafik portu) veya Advanced Graphics Port(gelişmiş grafik portu), kısaca AGP, yüksek hızlı grafik kartlarını bilgisayarın ana kartınanoktadan noktaya yönlendirmek için kullanılır ve öncelikli olarak hızlandırılmış üç boyutlu bilgisayar grafiklerini destekler. Bazı ana kartlar çeşitli bağımsız AGP slotları ile oluşturulmuştur. AGP tamamen PCI Express desteği ile tamamlanmıştır.
Hızlandırılmış grafik port‘u anlamına gelen AGP, ekran kartları için kullanılan yeni
bir veri yoludur. AGP veri yolları Pentium II ve üstünü destekleyen ana kartlarda
bulunmaktadır. PCI veri yolu ile aralarındaki temel fark: AGP‘ler 128 KB’a varan büyük
grafik dokularını (texture) ekran kartı belleğinin dışında, sistem belleğinden de yararlanarak
işler. Bu sayede performansta artış sağlanır. AGP veri yolunun performansta bu şekilde bir
artış sağlamasına “Doğrudan Bellek Kullanımı” DIME (Direct Memory Execute) denir.
Ancak her AGP kartı bu özelliği kullanamaz. Bunun için bilgisayarda USB (Universal Serial
Bus)’nin yüklenmiş olması gerekmektedir; çünkü veri aktarımı bu mantık çerçevesine yakın
gelişmektedir.
AGP veri yolunu sadece ekran kartları kullanmaktadır. Bu nedenle veri yolunun tüm
bant genişliği ekran kartları için çalışmış olmaktadır. Tüm bant genişliği sadece ekran kartı
için kullanıldığından, bu yolu kullanan ekran kartlarının performansı pci veri yolunu
kullanan ekran kartlarına nazaran oldukça yüksek olmaktadır.
AGP veri yolu, standart olarak 66MHz bir saat frekansı ile çalışır. Bu çalışma hızı,
saat frekansının inen ve çıkan kenarları beraber kullanılarak AGP 2X şeklinde
geliştirilmiştir. Aynı anda birbiri ile çakışmayan birden fazla saat frekansı kullanılarak da
AGP 4X ve AGP 8X veri yoları kullanılmıştır.
Aşağıdaki tabloda AGP veri yolunun PCI veri yoluna göre hız farkı
görülmektedir.
Veri Yolu
Frekansı
Örnekleme Hızı (Clock devri başına)
Bant
Genişliği
Veri Transfer
Hızı
PCI
33Mhz
1
33Mhz
133MB/s
AGP 1x
66Mhz
1
66Mhz
266MB/s
AGP 2x
66Mhz
2
133Mhz
512MB/s
AGP 4x
66Mhz
4
266Mhz
1.066GB/s
AGP 8x
66Mhz
8
533Mhz
2.132GB/s
AGP Versiyonları
Intel AGP’nin ilk versiyonunu ‘AGP specification 1.0’ adı ile 1997’de yayınladı. 1x ve 2x hızlarının ikisini birden içeriyordu. 2.0 AGP 4X ve 3.0 ise 8X olarak belirtilmişti.
Kullanılan Versiyonlarının İçerikleri
AGP 1x
Bir 32-bit ,66 MHz ile çalışmakta olan kanal, dolayısı ile en fazla veri oranı olan saniyede 266 megabit (Mbit/s) olan kanal, 133 Mbit/s devir o oranından, PCI veriyolu 33 MHz / 32-bit; 3.3 V sinyalleme yükseltilerek ikiye katlanmıştır.
AGP 2x
Bir 32-bit, 133 MHz ile çalışmakta olan kanal, etkili 133 Mhz’e çifte pompalama yapılarak maksimum veri oranı 533 Mbit/s ile sonuçlandırılmıştır. Sinyalleme voltajı AGP 1x ile aynıdır.
AGP 4x
4x 128 mb ekran kartLARI olup çözünürlüğü x serisi arttıkca yükselir ideal 4x tir.
AGP 8x
Bir 32-bit, 66 MHz ile çalışmakta olan kanal, etkili 533Mhz’e saatte sekiz kere çakarak, maksimum veri oranı 2133Mb/s(2Gb/s); 0.8V sinyalleme ile sonuçlanmaktadır.
Bunlara ek olarak, AGP Pro kartlarının farklı çeşitleri vardır. Bunlar daha çok güce ihtiyaç duyar ve genellikle standart AGP kartlarına göre daha uzundurlar (buna rağmen sadece bir AGP slotuna bağlanırlar). Bu kartlar genellikle profesyonel bilgisayar destekli dizayn uygulamalarını hızlandırmak için mühendislik, mimarlık, üretim ve benzeri alanlarda kullanılır. AGP Pro slot’un grafik kartlarına ekstradan güç sağlayan fazladan birkaç pin barındırır. Buna rağmen, AGP Pro birçok kişi tarafından kabul görmedi. Modern masaüstü sınıfı güç ihtiyacı yiksek video kartlarının ayrık bir güç kaynağıyla donatılmasının yanı sıra, ek güç için Molex veya çevresel bağlantılar da kullanılmaktadır. Genellikle, molex konnektörü olsun ya da olmasın, iki tür AGP Pro slot türü vardır, 50W veya 110W.
3.3 V ve 1.5 V için üç tür fiziksel AGP arayüzü vardır. 1.5 verisyonu harici bir konnektörden daha farklı bir anahtara sahipken, 3.3V bunun tam tersidir. Fakat iyi tasarlanmamış olan eski 3.3V’luk kartlar, AGP 4X/8X slotlarına takıldığında anakartın yanmasına neden olabilecek, 1.5V’luk kartların anahtarlarına sahipti. Üçüncü arayüz ise, 1.5V ve 3.3V’luk kartların ikisinin de takılmasına olanak sağlayan, evrensel arayüzdür.
AGP Varyasyonları
Çok sayıda standart dışı AGP arayüz varyasyonları farklı imalatçılar tarafından üretilmiştir. 64 bit AGP 64-bit kanaldır. İleri seviyedeki profesyonel grafik kartlarında kullanılır.
AGP Express
Gerçek bir AGP arayüzü değildir, ama AGP kartının PCI veriyolu üzerinden “PCI Express” ana kart ile bağlanması için bir yoldur. Bu teknoloji ECS ana kartlar üzerinden bulunmuştır. Bir AGP express slotu basitçe bir PCI slotudur (çift elekrik gücü ile). Geriye dönük uyumluluk sağlarken, yetersiz destek, performansı azaltmıştır. (Bazı AGP kartlar, AGP Express ile çalışmaz)
AGI
ASRock Grafik Arayüzü (AGI) AGP standardının tescilli bir varyasyonudur. Görevi, eksik AGP desteğine sahip yongaları kullanan Asrock ana kartlara, AGP desteği sağlamaktır. Fakat bu varyasyon tamamen uyumlu değildir ve birçok video kartının bunu desteklemediği bilinmektedir. Arayüz performans ve kalitesi bir soru işaretidir.
AGX
Epox tarafından geliştirilen, Advanced Graphics eXtended (AGX), AGP standardının tescilli bir varyasyonudur. Daha önce açıklanan AGI port problemlerini paylaşmaktadır. Kullanma klavuzları AGP 8X ATI kartların AGX slotlarda kullanılmaması gerektiğini belirtmektedir.
XGP
Biostar tarafından geliştirilen Xtreme Graphics Port (XGP) de AGP standardının tescilli bir varyasyonudur. Önceki iki standarda çok benzemektedir. Yongaları AGP’yi desteklemeyen kartları destekler.
Uyumluluk
AGP kartlar, limitler içerisinde geri ve ileri uyumludur. 1.5 anahtarlı kartlar 3.3V slotlara uyum sağlamamaktadır. Evrensel slotlar ise iki türle de uyumludur. AGP Pro kartlar, (nadiren kullanılırlar) standart slotlara uymaz fakat AGP kartlar AGP Pro slotlarda çalışmaktadır. NVidia’nın GeForce 6 serisi veya ATI’nin X800 serisi gibi bazı yeni kartlar, 1.5V desteği olmayan kartlara montajı engellemek için, 1.5V anahtarlara sahiptir. 3.3V destekli modern kartların bazıları; Nvidia GeForce FX5000 serisi ve ATI Radeon 9500/9700/9800(R350) serisidir. Bu kuralın dışında kalan bazı tescilli durumlar da söz konusudur. Mesela, Apple görüntü konnektörüne sahip Apple Power Macintosh bilgisayarlar, ek güç gereksinimini karşılamak için fazladan bir konnektör barındırırlar. display. Bunlara ek olarak, farklı işlemci (CPU) mimarilerine sahip bilgisayarlar arasında taşınan kartlar, firma yazılımları (firmware) nedeniyle çalışmayabilir.
Bugün Kullanımı
2015 sonlarına doğru,AGP desteği olan sadece birkaç yeni ana kart üretilmekte. PCI Express daha hızlı transfere izin veriyor, ayrıca diğer parçaları da destekliyor. 2015’da birçok ana kart PCIe slotları ile birlikte kullanılabilir durumda olacak gibi görünmektedir. Yeni birçok grafik kartı sadece PCIe ‘de kullanılabilir ve aynı kartların AGP versiyonları benzer şekilde nadir bulunur hale gelmektedir. Bu şekilde giderse, AGP’nin neredeyse birkaç yıl içinde tamamen değiştirilmesi beklenmektedir.
AGP (Acceleradet Graphics Port):
AGP özellikle görüntü kartları için dizayn edilmiştir. AGP, bilgisayar dünyasının grafik kartlarında daha geniş bant genişliği kullanmaya zorlamıştır. AGP 66Mhz 1x – 133Mhz 2x- 266mhz 4x hızlarıyla oldukça hızlı bir veri yolu, hem de ana bellek ile daha çabuk iletişim sağlayan bir porttur. AGP sadece ekran kartı ve işlemci ile kullanılması ve genişleyebilirliği olmaması nedeniyle bir veri yolu değil,daha çok port olarak nitelendirilmektedir.32 bit kapasiteli olan ve PCI 2.1 standardı kullanılan AGP, 33Mhz yerine 66Mhz transfer hızına sahiptir.
